Gouden regel: Focus op jezelf

O, o, o wat is het moeilijk om je vooral bezig te houden met jezelf. En o, o, o wat is het lekker om je vooral op de ander te richten. Op wat hij of zij fout doet, op wat hij of zij nodig heeft, op wat hij of zij meer zou moeten doen. Want vaak zie of voel je het overduidelijk, niet? Hij zou gewoon wat meer moeten gaan sporten, zij zou gewoon eens niet zo kritisch moeten zijn, hij zou echt een opleiding x moeten volgen, etc…

Wanneer ik bij mezelf of bij de ander bemerk dat de focus in de relatie vooral ligt bij de ander, is er werk aan de winkel. Of beter gezegd: als de focus vooral bij de ander ligt is dit een signaal dat aangeeft dat die persoon die zich fixeert op de ander, zich juist meer op zichzelf moet gaan richten.

Weet je dit wel zeker Sabine? Want vaak denk ik wel gelijk te hebben, anderen zeggen het ook dat hij/zij meer zou moeten ….
Ja, ik weet het zeker. Hoe tegennatuurlijk het ook voelt. Vooral als je gaat merken dat die ander het helemaal niet zo leuk vindt, dat bemoeierige gedoe. Of je advies in de wind lijkt te slaan. Of niet luistert. Of dichtklapt, of zich terugtrekt.

Maar Sabine, ik weet zeker dat het beter zou zijn voor hem/haar, als hij/zij meer zou…!
Ja dat kan wel zo zijn, maar laat dat los. Het focussen op die ander is een manier om niet je eigen pijn te voelen, of je eigen ongemak.

Hoezo, ik heb toch helemaal geen pijn of ongemak Sabine! Hoe kom je daar nou weer bij?
Tsja…in de eerste plaats, dat heeft mijn eigen ervaring mij geleerd. Man, man, man wat heb ik mij gefocust op mijn partner in mijn vorige relatie. Ik had een hele studie ervan gemaakt. Ik had mij uren bezig gehouden met observeren, analyseren en erover te praten (met mezelf met name). En ik dacht écht niet dat ik me op mijzelf moest richten. Echt niet.

En nu, terugkijkend, weet ik dat ik vooral mijn eigen ongemak en pijn mocht gaan voelen.

Waar die pijn vandaan kwam? Ach, daar kan ik allerlei theorieën op los laten. Maar het belangrijkste was dat ik merkte dat ik door mijn eigen pijn en ongemak te doorvoelen, ik toleranter werd naar de ander. Wonderlijk, niet? En niet toleranter in de zin van, mijn grenzen laten vervagen of zoiets. Nee, ik werd liefdevoller. In de eerste plaats is het natuurlijk liefdevol naar mijzelf dat ik wilde stil staan bij mijn eigen pijn, en in de tweede plaats kon de opgesloten en onbewuste pijn en spanning in mij plaats maken voor ontspanning en liefde, wat weer een positief effect had in de relatie.

Later ben ik meer gaan lezen over deze ervaring. En wat blijkt, deze theorie komt terug in allerlei geloven, onderzoeken etc. Nu ben ik er zelfs voor opgeleid.

Maar toch Sabine, ik heb toch helemaal geen pijn en ongemak in me. Kom op nou. Ik heb een prima jeugd gehad en heb alles wat me hartje begeert.
Tsja. Ik kan en ga jou niet overtuigen van mogelijk verdriet in jou. Maar mocht je op een punt komen in je leven waarop het niet meer werkt in je relatie, dan raad ik aan om toch eens te focussen op jezelf. Al is het maar omdat je niks meer te verliezen hebt als je relatie al giga-slecht gaat.

Meer weten? Mail naar info@verdiepjerelatie.nl

Sabine

Sabine is relatietherapeut die écht met je meekijkt naar je relatie, vanuit gelijkwaardigheid. Zij claimt niet zelf de ‘perfecte’ relatie te hebben, maar zij weet wel hoe naar, ingewikkeld en alleen een slechte relatie kan voelen. Ze helpt je graag op weg naar meer rust, passie en verbinding.